Μιλάμε για την αντιπυρική προστασία των
δασών και εξετάζουμε την πιθανότητα εκδήλωσης μιας μεγαπυρκαγιάς στη
Λέσβο
*Γράφει ο Μπάμπης Πέτσικος, Δασοπόνος – Περιβαλλοντολόγος, Ειδικός
Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τα Δάση και την Κλιματική Αλλαγή
Η Ελλάδα ήρθε και φέτος αντιμέτωπη με πολλές και μεγάλες
πυρκαγιές: Ρόδος, Δερβενοχώρια, Πάρνηθα, Βοιωτία, Κερατέα, Βόλος,
Κέρκυρα, Καβάλα, Ροδόπη, αλλά και με τη μεγαλύτερη μεγαπυρκαγιά που έχει
καταγραφεί στην Ευρώπη κατά την πρόσφατη ιστορία, αυτή στον Έβρο. Ήταν
ένα ακόμη καλοκαίρι που μετράμε νεκρούς και νέα ρεκόρ καμένων εκτάσεων,
ενώ για άλλη μια χρονιά διαπιστώνεται ότι το σύστημα δασοπροστασίας
αδυνατεί να προλάβει και να αντιμετωπίσει μεγάλης κλίμακας δασικές
πυρκαγιές.
Καθώς παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια μεγάλα δασικά συμπλέγματα
της χώρας να καίγονται το ένα μετά το άλλο, αναπόφευκτα το ερώτημα είναι
κατά πόσο είναι πιθανό να βιώσουμε μια αντίστοιχης κλίμακας πυρκαγιά
στη Λέσβο. Εξετάσαμε λοιπόν τους παράγοντες κινδύνου, την
ευφλεκτικότητα, το δυναμικό καύσης και την πιθανότητα να εκδηλωθεί μια
μεγαπυρκαγιά στη Λέσβο η οποία θα κάψει 100, 200 ή και 300 χιλιάδες
στρέμματα.
Ως μεγαπυρκαγιά εννοούμε μια μεγάλης έντασης και
έκτασης πυρκαγιά, που κατά κανόνα είναι δύσκολο ή αδύνατο να ελεγχθεί
και έχει καταστροφικές συνέπειες για τα οικοσυστήματα και για τον
ανθρώπινο πληθυσμό – συχνά με απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Χαρακτηρίζονται από πολύ υψηλές θερμοκρασίες που μπορεί να φτάσουν ή και
να ξεπεράσουν τους 1000ΟC, από μήκη φλόγας μέχρι 30 ή και περισσότερα
μέτρα, από ακραία και πολύπλοκη συμπεριφορά, ενώ συχνά δημιουργούν δικά
τους,τοπικά καιρικά φαινόμενα. Δεν υπάρχει κάποιο όριο καμένης έκτασης
για να χαρακτηριστεί μια πυρκαγιά ως μεγαπυρκαγιά, αλλά συχνά στην
Ευρώπη χαρακτηρίζονται έτσι πυρκαγιές άνω των 10.000 στρεμμάτων ενώ στις
ΗΠΑ άνω των 100.000 στρ.
Τα αίτια των μεγαπυρκαγιών